09 mrt Noordhollands Dagblad
Als hij met z’n vrachtwagen door Limburg stuurt en een groepje fietsende kinderen ’schitterønt’ naar hem hoort roepen, grijnst Martijn Kuipers breed. Ze hebben de uitspraak, bewust geschreven met een Deense o en een t op het eind, opgepikt uit een van zijn populaire YouTube-filmpjes. „Het blijft gek hoor, want ik voel mezelf nog steeds een doodnormale vrachtwagenchauffeur.”
De 32-jarige filmpjesmaker uit Schagen heeft om en nabij dertigduizend abonnees op YouTube. Zijn video’s worden stuk voor stuk al gauw meer dan honderdduizend keer bekeken. Het is hard gegaan: tien maanden geleden begon hij, samen met collega en cameraman Lars van der Zee, met nul abonnees.
Het geheim? „De manier van filmen, maar ook mijn enthousiasme, werken blijkbaar goed”, vertelt Kuipers. „Maar het belangrijkst is denk ik dat we een inkijkje geven in een leven dat mensen wat minder goed kennen. Wat er in een vrachtwagenwasstraat gebeurt bijvoorbeeld kunnen mensen zich best indenken. Ze hebben het alleen nog nooit van zo dichtbij gezien.”
De chauffeur van logistiek dienstverlener Simon Loos geeft op een eigentijdse manier uitleg over dingen die hij doet. Op naar de volgende klus? „We gáán nog effe een keer”, zegt hij dan standaard. Zijn best bekeken filmpje (240.000 views) heeft de titel: ’Rij een dagje met me mee, natuurlijk in mijn Scania V8 S520. Helemaal goud!’ Gaat hij een keer naar Den Haag? ’Het klokje rond op pad met de Scania, o.a. lossen in de mooie stad achtâh de dùine!’ Hij vertelt: „We gaan bij ons op de zaak tanken, de wielen spuiten, hangen de gordijnen in de plooi. Het zijn simpele dingen, maar wel zo gepresenteerd dat het voor iedereen leuk is om naar te kijken. Het grootste deel van mijn publiek is tussen de achttien en vierentwintig jaar oud. Het begon vooral met truckers die op de filmpjes reageerden. Nu kijken ook kinderen ernaar. Ik denk dat het helpt dat ik die terugkerende uitspraken zoals ’schitterønt’ en ’we gáán nog effe een keer’ gebruik.”
Bijna dertien jaar geleden begon Kuipers als chauffeur. Hij was achttien jaar en vier maanden toen hij zijn vrachtwagenrijbewijs haalde. Vanaf z’n 23ste mag hij ook in LZV’s rijden. Zijn werkgebied is de hele Benelux.
Prioriteit
„Ik maak rond de zestig uur per week”, vertelt hij. „Tussen de bedrijven door zijn mijn collega en ik met de filmpjes bezig. Dat gaat natuurlijk in overleg met Simon Loos. Mijn prioriteit is achter het stuur zitten. Als er een keer een filmploeg voor een tv-programma mee wil rijden, of er zijn andere activiteiten waar ik voor gevraagd word, dan wordt dat eerst besproken.”
Het maakt niet uit waar hij rijdt: Drenthe, Limburg of Noord-Brabant, als hij eenmaal op de weg is, komt hij veel mensen tegen die hem herkennen. „Wel grappig: in elke provincie spreken ze een West-Friese term als ’schitterønt’ weer op een heel andere manier uit. Met mensen op de foto gaan ben ik inmiddels gewend, maar handtekeningen uitdelen blijft bizar. Dat vind ik meer iets voor BN’ers.”
Posterformaat
Kuipers woont in een appartement in Schagen met zijn vriendin en een hondje. Als hij de voorraadkast opentrekt, ziet hij zichzelf driemaal in posterformaat op de deur hangen. Telkens poseert hij met vrachtwagens. Aan de wand naast de tv hangt zijn oude stuur en op het tv-meubel staan miniatuurwagens van Simon Loos. Je kunt niet om zijn grote passie heen.
„Ik probeer er wel voor te waken dat ik het met vrienden en familie alleen maar over mezelf en de filmpjes heb. Veel van hen zijn er in geïnteresseerd hoe dat nou allemaal in zijn werk gaat. ’Mijn kinderen kijken ook’, zeggen ze dan. Het voordeel is dat je altijd een gespreksonderwerp hebt. Als ik met nieuwe dingen bezig ben, vind ik het leuk om daarover te vertellen. Dan is het ook niet elke keer hetzelfde praatje, haha.”
Inspiratiebron
De filmpjes zijn zeker niet alleen bedoeld als vermaak. Met zijn succes wil hij er ook voor zorgen dat het negatieve imago van de vrachtwagenchauffeur verdwijnt. „Dat is er de laatste jaren nog niet echt beter op geworden, waardoor veel mensen het vak nog onaantrekkelijk vinden. Als ik op deze manier een inspiratiebron ben voor jongeren die niet zeker weten wat ze later willen worden, dan is een van mijn doelen bereikt. Ik stimuleer ze graag. Laat mij maar een uithangbord voor het vak zijn.”
Dan is het wel zaak niet alleen voor de camera zijn breedste glimlach op te zetten. ,,Ik ben van mezelf positief ingesteld, dus dat komt wel goed, haha. Ik vind respect voor elkaar belangrijk. Weet je wat het is? Als ik een andere vrachtwagen tegenkom, dan zwaai ik. Altijd. Dat zie je tegenwoordig amper meer gebeuren. Het zou eigenlijk heel normaal moeten zijn.”
Kuipers heeft op de avond voor het interview net een etentje gehad om te vieren dat hij bijna op dertigduizend abonnees zit. De tijd dat hij van vijfhonderd, naar duizend, naar vijftienhonderd volgers ging, ligt nog helemaal niet zo lang achter hem. ,,Toen zeiden mijn cameraman en ik tegen elkaar: wat gaaf dat het aanslaat, we moeten hiermee doorgaan. Daar zijn we nu hard mee bezig.”
Het vreet tijd, dat wel. ,,Ik hou van vissen. Dat lukt tussen het rijden door nog wel. Maar toen ik nog niet actief was op YouTube, zat ik vier keer per week in de sportschool. Dat wil ik nu rustig aan weer gaan oppakken. Beweging is belangrijk voor mij. Zeker omdat het voor een groot deel een zittend beroep is.”
